Kościół św. Szymona i Judy Tadeusza w Szymiszowie został zbudowany na początku XVII wieku w stylu późnego renesansu. Początkowo był świątynią protestancką (tego wyznania byli fundatorzy Jan i Ludmiła Krzydłowscy, których herby do dziś widnieją na portalu kościoła). W drugiej połowie XVII wieku zaniedbany i zamknięty. Od 1702 roku - kościół katolicki, od końca XIX wieku kościół parafialny. W latach 1909-1911 gruntownie przebudowany i powiększony. Po dobudowaniu poprzecznej nawy jego sylwetka straciła wówczas nieco swojej wysmukłości, ale i tak kościół jest jednym z piękniejszych w okolicy.

Niedaleko kościoła (po przeciwnej stronie ulicy Strzeleckiej): zespół pałacowy w Szymiszowie. Pałac powstał w wieku XVII, w stylu barokowym, ale od tego czasu był wielokrotnie przebudowywany (ostatni raz po zniszczeniach w powstaniu śląskim 1921 roku). Pałac (w którym dziś mieści się Dom Pomocy Społecznej) otoczony jest pięknym parkiem, przez który przepływa Potok Rożniątowski, na którym urządzono maleńki staw. W skład zespołu parkowo-pałacowego wchodzi też XIX wieczny spichlerz.
Park otoczony jest murem, przez który prowadziły dwie bramy; północna i południowa. Legenda mówi, że przez główną, południową bramę, nie można było przeprowadzić żadnego konia - dlatego też wszyscy wjeżdżający do pałacu korzystali z bramy północnej (czyli od strony wsi i kościoła). Brama południowa do dziś nazywana jest niekiedy "czarnymi wrotami".

Rezerwat przyrody Tęczynów - leśny rezerwat o powierzchni około 32 ha, położony ok 2 km na zachód od stacji Szymiszów (pierwszy przystanek na linii kolejowej Strzelce Opolskie - Opole).
Rezerwat utworzony został by chronić drzewostan buczyny niżowej i grądu subkontynentalnego wraz z zagrożonymi gatunkami runa leśnego. Na rezerwat składają si trzy podobnej wielkości zespoły leśne: grądu subkontynentalnego, kwaśnej buczyny niżowej i żyznej buczyny niżowej. Występuje tu ponad sto gatunków roślin runa, w tym kilka chronionych prawnie.
Na drzewach w rezerwacie można zobaczyć (choć łatwiej usłyszeć) rzadkiego gryzonia- zagrożoną wyginięciem popielicę.

Potok Rożniątowski to wartki, ale płytki strumień spływający z północnych stoków masywu Chełma, przez Rożniątów i Szymiszów w stronę doliny Małej Panwi. Rzeczka jest rwąca, płytka oraz bardzo krótka (ok 4 km) ale niezwykła.
Początek bierze w źródle, bardzo wydajnym (średnio sto litrów na sekundę), choć w przeszłości zanikającym, wywierzysku w Rożniątowie. To jedno z niewielu źródeł krasowych na Śląsku Opolskim. Woda wypływa z osadów skalnych dolnego triasu, napełnia staw, z którego rzeczka wypływa na północ. Staw, porośnięty wokół starymi wierzbami, jest siedliskiem ciekawej flory i fauny, a wiosną w stawie rozmnażają się m in rzekotka drzewna i żaba moczarowa.
Potok Rożniątowski płynie na północ przez Szymiszów (ciekawostką jest "bród" na ulicy Krótkiej- strumień przepływa tam nie pod ulicą a po niej)
Tuż za Szymiszowem rzeka znika w tzw. ponorze (jedynym na obszarze Śląska Opolskiego) – czyli w zagłębieniu w terenie, w którym woda wpływa pod powierzchnię i dalej płynie podziemnymi korytarzami. Niestety ponor szymiszowski jest zamulony, zarośnięty i praktycznie niedostępny.
Podziemna rzeka wydostaje się na powierzchnię kilka kilometrów dalej na północ, już jako rzeka Sucha.

Rożniątów: licząca ponad 800 mieszkańców wioska położona ok 4 km na zachód od Strzelec Opolskich, przy trasie na Górę św. Anny i Gogolin. Leży w dolince na północnych zboczach masywu Chełma (czyli Góry św. Anny). Miejscowość znana ze źródła krasowego z którego wypływa Potok Rożniątowski. Od wschodu, przy szosie do Strzelec, tak zwana Ruina Rożniątowska - wzgórze (261 m npm) z ruinami XIX wiecznej kaplicy, doskonały punkt widokowy na Rożniątów, Szymiszów i Strzelce.